Historyczny 2011

Witajcie w Epoce Odrzutowców. Jest rok 1963. Druga Wojna Światowa i konflikt w Korei to przeszłość. Nadchodzi nowa, Zimna Wojna. Świat balansuje na krawędzi rewolucji kulturowej, a powietrzu czuć nadchodzące zmiany. W tym świecie, gdzie podróż powietrzna jest oznaką bogactwa, PanAm jest najlepszą marką. Jego samoloty są lśniące i efektowne, piloci są niczym gwiazdy rocka, a stewardessy są najbardziej pożądanymi kobietami na świecie. Są one nie tylko młode i piękne, żeby właściwie reprezentować PanAm muszą być też wykształconie kulturalne i eleganckie. Są szkolone, by móc sobie poradzić ze wszystkim - od sytuacji awaryjnych w czasie lotu po niechciane awanse. Te pierwsze feministki tworzą potężnym elitarnym klubem, mogą cieszyć się rzadką dla kobiet w ich wieku możliwością zagranicznych podróży i jedną z niewielu możliwości kariery, która daje im możliwość zyskania władzy i szacunku.

Akcja serialu rozpoczyna się w roku 1492. Po śmierci papieża Innocentego VIII w Watykanie, rozpoczyna się polityczna walka o papieską koronę. Dzięki przekupstwom, wymuszeniom, szantażom, torturom oraz morderstwom, nowym papieżem zostaje Rodrigo Borgia - głowa potężnego, hiszpańskiego rodu.

Koniec XV wieku to czasy lokalnej anarchii, niekończących się wojen i bezprecedensowej deprawacji. Włoscy książęta kierują się mottem "exitus acta probat" - cel uświęca środki. Jego autor Niccolo Machiavelli znał osobiście Cezarego Borgię, zachwycał się nim i uczynił bohaterem "Księcia". W tym amoralnym świecie kwitnie jednak na niespotykana dotąd skalę nauka i sztuka. Leonardo da Vinci pracuje dla Cezarego, doradza mu przy ulepszaniu twierdz. Znajdując szczodrych mecenasów, tworzą w tym czasie Michał Anioł, Rafael, Botticelli. Na uniwersytety zjeżdżają łaknące wiedzy młode umysły z całej Europy. W sercu światowego porządku jest Watykan, który pełni funkcję sędziego w konfliktach pomiędzy świeckimi królestwami i cesarstwami. W Watykanie rządzi Rodrigo Borgia, człowiek którego imię stało się synonimem okrucieństwa i którego panowanie pozostało w pamięci potomnych jako jeden z najsmutniejszych rozdziałów historii Kościoła katolickiego. W bezpardonowej walce o władzę wykorzystywał czwórkę swoich dzieci: pierworodnego Juana, rozdartego miedzy wiarą, której sam nie wybierał i swoją ponurą i porywczą naturą Cezara, pełną ideałów Lukrecję i Goffreda, niewinne dziecko, dorastające na łonie rodziny pustoszonej konfliktami.